Ten świat jest częścią nas.
Ten świat jest jak las,
skrywający tajemnic wiele jak to co jest w nas.
Ten świat jest jak czas,
przemijający i milcząco mijający nas...
A my w pogoni za świeżością dnia ,
ciesząc się ulotną chwilą,
która mogłaby choć trochę dłużej trwać, zastanawiamy się co zrobić jeszcze,
by choć trochę szczęścia urwać i zapomnieć, że po policzku twym jeszcze chwilę temu płynęła łza...
Ten czas co upłynął i nie wróci już,
ten czas co miał oblicza dwa,
chwile piękne jak i te pełne bólu dał,
on wciąż trwa, uwikłany w nas,
jak pętla, która końca nie ma.
Raz unosi nas jak na oceanu falach
a raz podtapia nas,
dając do myślenia nam,
czy to już najwyższy czas,
czy to już ten czas kiedy zwijać żagiel mam,
czy może dać się porwać jeszcze raz...